سهم مسافر من در ساعت 2.5 بعد از نیمه شب در صف تاکسی های راه آهن، یه خانم شیک و پیک و زیباست: میانسال، با کت و شلوار خاکستری و پیراهن سفید، کمی چاق ولی قد بلند با موهای سیاه و چشم های آبی. با ساک دستی چرمی سیاه رنگش نزدیک میشه و کرایه تاکسی رو می پرسه تا فرودگاه فرانکفورت. میگم که میشه 250 یورو. بعدش می پرسه که آیا می تونم تا دو ساعت دیگه اونو به فرودگاه برسونم. بهش امیدواری میدم که این ساعتا، اتوبان خلوته و می شه تا دو ساعت دیگه به فرودگاه فرانکفورت رسید. تاکید می کنم که لازم نیست نگران باشه. سرشو که به علامت قبول پایین می آره، به سرعت ساک دستی رو توی صندوق عقب می گذارم و ازش می پرسم که دوست داره صندلی عقب بنشینه یا که صندلی جلو براش بهتره. می گه که براش فرقی نمی کنه ولی با این حال می شینه کنار دستم، رو صندلی جلو.

براي مشاهده ادامه مطلب اينجاكليك كنيد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: